Atlas fizjologii powięzi mięśniowej

Z  przedmowy

Aby zrozumieć złożoność funkcji i zaburzeń systemu powięziowego, należy znać dokładną ilość i jakość jego komponentów, które formują tę wszechobecną i wielozadaniową tkankę, a także ich skoordynowane interakcje oraz zachowania fizjologiczne.

Celem osiągnięcia tej wiedzy niezbędne okazuje się stworzenie sprawdzonego modelu roboczego, który powinien uprościć rzeczywistość. Na szczęście istnieje pewna liczna wspaniałych atlasów i podręczników, które zawierają mikroskopowe oraz makroskopowe zdjęcia układu powięziowego. Brakującym elementem był zdecydowanie anglojęzyczny, wyczerpujący opis fizjologii powięzi, czyli w jaki sposób zachowuje się ona w warunkach prawidłowych oraz jak dokładnie i powtarzalnie można zidentyfikować zarówno naturę, jak i umiejscowienie dysfunkcji powięziowej.

W swojej obszernej i szczegółowej pracy Luigi Stecco przedstawia konkretne praktyczne spostrze-żenia, które współgrają z wiedzą anatomiczną i fizjologiczną różnorodnych składników, formujących mięśniowo-powięziowe struktury biomechaniczne. Autor wyjaśnia jak owe struktury pracują w ludzkim organizmie w celu generowania zintegrowanej stabilności i ruchu podczas fizjologicznego poruszania ciałem.

Co najważniejsze, z klinicznego punktu widzenia, autor pokazuje szeroki wachlarz uzasadnionych protokołów oceny funkcjonalnej, dzięki którym można zidentyfikować i zlokalizować cechy zaburzeń powięziowych, a więc czy zaburzenia mięśniowo-powięziowe mają charakter jedno-, dwu- czy też wielokierunkowy.

Objawy związane z nieprawidłową kontrolą motoryczną, zmniejszonym zakresem ruchu w stawie i/lub bólem mogę być efektem zaburzeń systemu powięziowego w postaci zwiększonego, miejscowego zagęszczenia (densyfikacja, sztywność tkanki), i/lub nieprawidłowego ślizgu powięzi. Co istotne, zmiany te są w dużej mierze odwracalne, ponieważ obejmują zaburzenia funkcjonalne i niekoniecznie stanowią patologię tkanki.

W niniejszym atlasie znajdują się przemyślane pod kątem dokładności i powtarzalności praktyczne algorytmy oceny pacjenta, które zaprowadzą terapeutę do zidentyfikowania dysfunkcji powięzi, a to sprawia, że praca Luigiego Stecco staje się szalenie istotna. Krytycznie rzecz ujmując, pojawiło się wiele prac naukowych, które udowadniają wiarygodność i rzetelność protokołów związanych z metodą Manipulacji Powięzi powstałej w wyniku wieloletnich badań rodziny Stecco.

Obecnie można spotkać się z wieloma metodami leczenia oraz rehabilitacji bólu i dysfunkcji struktur powięziowych, jednak istnieje jedynie garstka postępowań, które mogą zaoferować dokładną identyfikację zaburzonej tkanki oraz precyzyjne miejsce występowania problemu.

W procesie obiektywnej oceny pacjenta metoda Stecco gwarantuje odnalezienie precyzyjnego obszaru dysfunkcji powięziowej. Obejmuje weryfikację palpacyjną oraz testy ruchowe, które pozwalają ocenić i zapisać rezultaty kontrolowanych ruchów wszystkich segmentów ciała we wszystkich płaszczyznach przestrzennych.

Obiektywna metoda oceny pacjenta współgra z subiektywną oceną, uwzględniając takie czynniki jak wiek, historia urazów, wzorce ruchowe stosowane w codziennej pracy i w trakcie aktywności rekreacyjnej, jak również obejmuje historię medyczną pacjenta.

Wykorzystując kombinację rezultatów uzyskanych dzięki ocenie zarówno obiektywnej, jak i subiektywnej, można postawić roboczą hipotezę, na bazie której będzie można przeprowadzić efektywne leczenie. Testy ruchowe powtarza się po leczeniu w celu oceny funkcjonalnej i obserwacji zmian w objawach pacjenta.

W pięknie ilustrowanej pracy Luigiego Stecco dostrzegamy efekt jego długoletnich badań, które dają czytelnikowi nową wiedzę i praktyczne wskazówki stanowiące niezmierzony potencjał i wartość dla terapeutów wszystkich szkół – dlatego też autor zasługuje na wielką pochwałę i głębokie podziękowanie.

Leon Chaitow

Członek honorowy Uniwersytetu Westminster w Londynie

Redaktor naczelny „Journal of Bodywork

& Movement Therapies”